[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Choroby zakaźne.

Są to choroby, które dotykają nie tylko ludzi, ale również zwierzęta i rośliny i są efektem zakażenia i zniszczenia bariery odpornościowej organizmu. Choroby tego rodzaju mają to do siebie, że bardzo łatwo przechodzą z jednego na drugi organizm stąd nazywane są również chorobami zaraźliwymi.

Choroby zakaźne.

Są to choroby, które dotykają nie tylko ludzi, ale również zwierzęta i rośliny i są efektem zakażenia i zniszczenia bariery odpornościowej organizmu. Choroby tego rodzaju mają to do siebie, że bardzo łatwo przechodzą z jednego na drugi organizm stąd nazywane są również chorobami zaraźliwymi.

Przyczyny chorób zakaźnych:

Powodować choroby zakaźne mogą:

·         Wiroidy (atakują tylko rośliny)

·         Priony

·         Bakterie

·         Riketsje

·         Grzyby

·         Wirusy

Rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych

Etap szerzenia choroby rozpoczyna się od nosiciela, może to być człowiek, zwierzę bądź roślina, a rzadziej nieożywiona materia (np. gleba – tężec). Następnie dochodzi do zarażenia innego organizmu w różny sposób (kontakt bezpośredni, używanie tych samych przedmiotów itp.), jednak nie oznacza to od razu, że choroba się zalęgnie, ponieważ może zostać zwalczona przez system odpornościowy.

 

 

Objawy chorób zakaźnych

Podstawową metodą za pomocą, której można dokładnie zdiagnozować chorobę zakaźną jest badanie mikrobiologiczne. Znana jest bardzo duża ilość objawów tego rodzaju chorób, a w większości przypadków jednym wspólnym jest gorączka. Należy zwrócić uwagę na:

·         Objawy, które charakteryzują daną chorobę np.:

·         Ospa – grudkowo-plamkowa wysypka, która pojawia się nagle na całym ciele

·         Wąglik – czarne krostki

·         Borelioza – rozprzestrzeniający się rumień

·         Gorączkę

 

Leczenie choroby zakaźnej

Leczenie chorób zakaźnych polega na hamowaniu rozwoju czynników patogennych. Najlepiej w tej sytuacji sprawdzają się chemoterapeutyki:

·         Antybiotyki

·         Leki przeciwwirusowe

·         Antytoksyny

·         sulfonamidy

Zapobieganie chorobom zakaźnym

Nie od dziś wiadomo, że najlepszym sposobem na chorobę jest jej unikanie. W przypadku chorób zakaźnych jest to niestety trudne, ze względu na szybki i łatwy sposób, w jaki się rozprzestrzeniają. Profilaktyka powinna skupiać się na:

·         odizolowaniu i leczeniu w odpowiednich warunkach chorych osobników

·         poddaniu odpowiednio długiej kwarantannie chorych i ich mienia, które może być skupiskiem wirusów

·         odpowiedniej kontroli żywności i napojów w miejscu ich produkcji

·         dbaniu o higienę osobistą i otoczenia

·         okresowych szczepieniach

Choroby zakaźne są wykorzystywane również podczas wojen, jako broń biologiczna. Do najczęściej wykorzystywanych w tym celu należą:

·         dżuma

·         ospa prawdziwa

·         wąglik

·         botulizm

 

 

Angina

Szczególnym okresem jest zima, kiedy większość ludzi choruje na różnego rodzaju infekcje, które zazwyczaj przechodzą po kilku dniach. Angina jest natomiast chorobą, której nie można lekceważyć, ponieważ prowadzi do groźnych dla życia powikłań.

Po raz pierwszy terminu tego użył Hipokratez, aby określić chorobę, która powoduje ból gardła. W obecnych czasach jest wiele chorób charakteryzujących się bólem gardła, a anginą nazywane jest bakteryjne zapalenie podniebiennych migdałków gardła. Jest to ostra, zakaźna choroba, którą powodują paciorkowce znajdujące się w gardle, nosie i jamie ustnej. Atakuje najczęściej osoby o obniżonej odporności organizmu.

Objawy anginy:

Angina atakuje nagle, a do jej charakterystycznych objawów należą:

·         Mocny ból gardła, który utrudnia jedzenie i sięga aż do uszu

·         Podwyższona temperatura z dreszczami

·         Powiększone węzły chłonne

·         Ogólne osłabienie

·         Opuchnięte, przekrwione migdałki z białym osadem

·         Kłopoty z oddychaniem

·         Brzydki zapach z ust

 

Zarażenie anginą

Angina rozprzestrzenia się drogą kropelkową, najczęściej w miejscach publicznych, gdzie na małej powierzchni przebywa wielu ludzi. Również poprzez dotykanie tych samych rzeczy, co chory może dojść do zarażenia.

Leczenie anginy

Jedyną skuteczną, znaną metodą jest kuracja antybiotykami, które może przepisać tylko i wyłącznie lekarz, po przebadaniu i dokładnym zdiagnozowaniu choroby. Również w przypadku tej choroby zakaźnej zalecane jest leżenie w łóżku, które ograniczy ewentualne ryzyko wystąpienia powikłań.

Angina powoduje wysoką gorączkę, która niekorzystnie wpływa na osoby z chorobą krążenia, w związku z tym w czasie choroby zaleca się również stosowanie paracetamolu i aspiryny. Bardzo ważne jest również uzupełnianie płynów w organizmie, które szybko tracimy pocąc się (np. herbatę z malinami, cytryną i miodem). Dużą ulgę może przynieść również specjalna, ziołowa płukanka gardła, która łagodzi podrażnienia i powoduje szybsze gojenie migdałków (można stosować wywar z rumianku i szałwii). Chory powinien spożywać lekkie posiłki i należy pamiętać, żeby nie było zbyt mocno przyprawione czy gorące co może sprawić ból choremu.

Powikłania anginy

Angina, której nie wyleczy się do końca może spowodować poważne powikłania, takie jak:

·         Ropień migdałków

·         Zapalenie mięśnia sercowego

·         Zapalenie stawów, skóry czy nerek

·         Wady serca u małych dzieci

 

 

 

 

 

 

 

Ospa wietrzna

Należy do najczęstszych chorób zakaźnych młodego wieku, atakując najczęściej małe dzieci. Rozprzestrzenia się bardzo szybko i łatwo można się nią zarazić.

Przeyczyny powstawania ospy wietrznej:

Ospę wietrzną wywołuje herpeswirus, który atakuje cały organizm, jednak po przechorowaniu człowiek uzyskuje trwałą odporność. Istnieją jednak takie przypadki, kiedy osoba przechodząca wcześniej ospę ma osłabiony organizm i może w tym przypadku dojść do ujawnienia wirusa ospy pod postacią półpaśca.

Zarażenie ospą wietrzną

Człowiek zaraża się ospą od drugiego człowieka drogą kropelkową oraz poprzez bezpośrednią styczność z wysypką chorego. Choroba wylęga się od 10 do 21 dni (przeważnie trwa to 2 tygodnie). Ospa rozszerza się ok. 2-3 dni tuż przed pojawieniem się wykwitów na skórze i trwa, aż do ich wyschnięcia.

Półpasiec atakuje osoby, które chorowały już na ospę wietrzną. Jest mało prawdopodobne, żeby osoba zdrowa zaraziła się tą chorobą. Rozwój choroby wygląda w ten sposób, że najpierw organizm atakuje ospa, a następnie w momencie osłabienia organizmu, półpasiec.

Objawy ospy wietrznej

·         Wysoka gorączka sięgająca nawet 40°C

·         Ból głowy

·         Złe samopoczucie

·         Ogólne osłabienie

·         Po pewnym czasie pojawia się wysypka w postaci czerwonych plam, które przekształcają się w grudki, następnie, pęcherze, krostki i strupy

·         Swędzenie

Ospa wietrzna nie należy do śmiertelnie niebezpiecznych chorób, ponieważ w większości przypadków zachorowań na nią ma stosunkowo łagodne objawy. Problem pojawia się u dorosłych, dla których choroba ta może okazać się niebezpieczna. Osoby, które mają upośledzoną odporność organizmu ospa może doprowadzić do śmierci.

Angina powoduje wysoką gorączkę, która niekorzystnie wpływa na osoby z chorobą krążenia, w związku z tym w czasie choroby zaleca się również stosowanie paracetamolu i aspiryny. Bardzo ważne jest również uzupełnianie płynów w organizmie, które szybko tracimy pocąc się (np. herbatę z malinami, cytryną i miodem). Dużą ulgę może przynieść również specjalna, ziołowa płukanka gardła, która łagodzi podrażnienia i powoduje szybsze gojenie migdałków (można stosować wywar z rumianku i szałwii). Chory powinien spożywać lekkie posiłki i należy pamiętać, żeby nie było zbyt mocno przyprawione czy gorące co może sprawić ból choremu.

Leczenie ospy wietrznej

Leczenie ospy polega przede wszystkim na zmniejszaniu świądu, chory powinien:

·         Bez względu na wszystko leżeć w łóżku

·         Często zmieniać spocone ubrania i zażywać specjalnych kąpieli, które mają właściwości odkażające

·         Stosować leki przeciwgorączkowe, koniecznie bez zawartości salicylanów (np. aspiryna)

·         Wysypkę smarować odpowiednimi maściami i płynami

·         Unikać drapania wykwitów skórnych

 

 

Powikłania ospy wietrznej

Powikłania po ospie są szczególnie widoczne na skórze, poprzez blizny czy niegojące się strupki. Czasami dochodzi również do zakażenia skóry, a u osób dorosłych jest możliwość wystąpienia zapalenia płuc, czy też różnego rodzaju stanów zapalnych w organizmie.

Zapobieganie ospie wietrznej

Głównym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się ospy wietrznej jest izolacja chorych oraz osób, które są szczególnie wrażliwe na zakażenia. W wielu krajach prowadzi się szczepienia przeciwko tej chorobie (należy do nich również Polska). Jeżeli zdarzy się przypadek, że osoba zdrowa miała kontakt z chorym, stosuje się surowicę, która doprowadza do biernego uodpornienia.

 

 

 

 

 

 

 

 

Różyczka

Należy do chorób zakaźnych stosunkowo niegroźnych dla dzieci, szczególnie uważać na tą chorobę muszą natomiast kobiety, które są w pierwszych tygodniach ciąży, gdyż dla nich staje się śmiertelnie niebezpieczna.

Zakażenie różyczką:

Różyczka rozprzestrzenia się poprzez drogę kropelkową. Okres jej inkubacji wynosi 14-21 dni, z czego przez 7 dni przed wysypką i 4 dni po zakaża. „Epidemia” różyczki zaczyna się przeważnie zimą lub na początku wiosny. Należy do jednych z najłagodniejszych chorób zakaźnych, czasami nawet przechodzi bezobjawowo. Podobnie jak w przypadku ospy również różyczka uodparnia na całe życie.

Objawy różyczki

Początkowym i zarazem bardzo charakterystycznym objawem dla tej choroby jest drobna, różowa wysypka, która wędruje od czoła w dół ciała. Dodatkowo występuje gorączka, a z czasem małe plamki zlewają się w jedną, dając wrażenie czerwonej skóry. Różyczce nieodłącznie towarzyszy również powiększenie węzłów chłonnych i ból przy ich dotykaniu.

Leczenie różyczki

Różyczka nie wymaga specjalnych leków do jej zwalczenia. Choremu podaje się przeważnie leki, które powodują spadek gorączki, a w łóżku powinien przeleżeć, co najmniej 4 dni. Ciężarnym kobietą, które miały kontakt z osobą chorą zaleca się podanie gamma-globuliny.

Aby zapobiec różyczce stosuje się odpowiednie szczepienia dzieci w wieku 13 m-cy i 13 lat ze szczególną uwagą na dziewczynki, bo to im kiedyś ta choroba może zagrażać najbardziej.

 

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • gackt-camui.opx.pl