Churchill Winston - II W Ś 06.02 - Triumf i tragedia 02 - Żelazna kurtyna(DOC), Winston Churchill, ebook, pdf

DRUGA WOJNA ŚWIATOWA

TOM VI KSIĘGA 2

OD WYDAWCY

Oddajemy do rąk Państwa niniejszą księgę, zamykając w ten sposób polskie wydanie „Drugiej wojny światowej" W. S. Churchilla, oparte na edycji angielskiej „Penguin Books".

Mamy nadzieję, że nawet po czterdziestu latach od jej pierwszego wydania Churchillowska interpretacja wydarzeń i opinii o drugiej wojnie światowej wciąż stanowić będzie ciekawą lekturę i przedmiot wnikliwych studiów.

Jesteśmy dumni, że jako pierwsi udostępniliśmy pełen tekst pracy tego wybitnego męża stanu i wierzymy, że wybaczą nam Państwo niedoskonałości, jeśli takowe wystąpiły.

O TYM, JAK WIELKIE DEMOKRACJE

ZATRIUMFOWAŁY, CO POZWOLIŁO IM NA POWRÓT

DO TYCH SZALEŃSTW, KTÓRE UPRZEDNIO OMAL

NIE POZBAWIŁY ICH ŻYCIA

tom VI

TRIUMF I TRAGEDIA

księga 2

ŻELAZNA KURTYNA

SPIS TREŚCI

księga 2 ŻELAZNA KURTYNA

XX Przygotowania do nowej konferencji 1

XXI Jałta - plany światowego pokoju 18

XXII Rosja i Polska: radziecka obietnica 38

XXIII Jałta - finał 61

XXIV Forsowanie Renu 76

XXV Dyskusje na temat Polski 93

XXVI Sowieckie podejrzenia 115

XXVII Strategiczne rozbieżności na Zachodzie 130

XXVIII Punkt kulminacyjny: śmierć Roosevelta 145

XXIX Narastający konflikt z Rosją 158

XXX Ostatnia ofensywa 177

XXXI Zwycięstwo Alexandra we Włoszech 195

XXXII Kapitulacja Niemiec 206

XXXIII Nieprzyjemne interludium 226

XXXIV Otwiera się przepaść 244

XXXV Rozpad koalicji rządowej 260

XXXVI Rozstrzygająca decyzja 274

XXXVII Pokonanie Japonii 289

XXXVIII Poczdam: bomba atomowa 305

XXXIX Poczdam: polskie granice 323

XL Moja relacja dobiega końca 345

ZAŁĄCZNIKI

C. Dyrektywy, notatki i telegramy premiera 355

D. Miesięczne straty poniesione przez żeglugę
brytyjską, sojuszniczą i neutralną 397

E. Przemówienie radiowe premiera z okazji
zwycięstwa 398

F. Bitwa o Atlantyk. Statki handlowe zatopione
przez U-booty na Atlantyku 406

G. Skład rządu 407

INDEKS

409

WŁOCHY POKONANE

MAPY i wykresy

1. Forsowanie Renu 79

2. Uderzenie od północy 83

3. Strefy okupacyjne uzgodnione w Quebecu, wrzesień 1944 183

4. Inwazja na Niemcy 193

5. Bitwa w dolinie Padu 199

6. Straty zadane flocie handlowej przez U-booty (tonaż), styczeń 1940 — kwiecień 1945 221

7. Wycofywanie się zachodnich aliantów, lipiec

1945 285

8. Środkowa Birma 295

9. Ostatnia faza wojny na Pacyfiku 303

10. Strefy okupacyjne w Niemczech i Austrii ustalone ostatecznie, lipiec 1945 343

11. Granice w Europie Środkowej 353

Rozdział XX

PRZYGOTOWANIA DO NOWEJ KONFERENCJI

Ofensywa Armii Czerwonej - Bitwa we Włoszech - Polityczne problemy w Europie Wschodniej - Korespondencja między Prezydentem a Stalinem dotycząca Polski - Potrzeba konferencji trzech mocarstw -Wyrażam zgodę na tę propozycję - Mój telegram do Roosevelta z 1 stycznia i jego odpowiedź - Moje wysiłki, aby zaaranżować spotkanie Połączonego Komitetu Szefów Sztabów - Harry Hopkins przyjeżdża do Londynu, 21 stycznia - Wątpliwości na temat Jałty - Lecę na Maltę, 29 stycznia - Scena zu porcie La Valletta, 2 lutego - Dyskusje między brytyjskimi i amerykańskimi szefami sztabu - Lot do Saki w zimnie - Przejazd do Jałty.

e wcześniejszych rozdziałach śledziliśmy ofensywę armii sowieckiej do granic Polski i Węgier. Po zajęciu Belgradu 20 października, Rosjanie wznowili atak w górę doliny Dunaju, ale opór wzmagał się w miarę marszu przez Nizinę Węgierską. 20 listopada sforsowali Dunaj i utworzyli przyczółek w odległości 80 mil od Budapesztu, a następnie uderzyli na północ. Do końca grudnia stolica Węgier została całkowicie otoczona i przez następne sześć tygodni była sceną jednych z najcięższych walk ulicznych w czasie tej wojny. Silny opór Niemców i ich zaciekłe kontrataki na brzegach jeziora Balaton spowodowały zatrzymanie ofensywy radzieckiej aż do wiosny.

W Polsce Rosjanie przeznaczyli miesiące jesienne na odbudowę sił po nadzwyczajnych osiągnięciach letniej ofensywy. W styczniu byli gotowi. Uderzając w kierunku zachodnim z przyczółków w okolicach Sandomierza, pod koniec miesiąca przerwali front niemiecki i wdarli się głęboko w wielki okręg

ŻELAZNA KURTYNA

przemysłowy Górnego Śląska. Dalej na północ, przekraczając Wisłę, zajęli obie strony Warszawy; zdobywszy miasto 17 stycznia i omijając Poznań, ruszyli w kierunku Odry, a także ku Szczecinowi i Gdańskowi. Jednocześnie też weszli do Prus Wschodnich od wschodu i z południa. Do końca stycznia zajęli je całkowicie, oprócz silnie umocnionej twierdzy w Królewcu. Tutaj, podobnie jak w Gdańsku, garnizon kontynuował upartą, choć beznadziejną obronę, aż do kwietnia.

Wojska niemieckie odcięte w Kurlandii pozostały tam aż do kapitulacji, gdyż Hitler nie zezwolił na ich wycofanie.

Sowieckie naczelne dowództwo, mając przewagę w siłach lądowych w przybliżeniu trzy do jednego i panując w powietrzu, zastosowało strategię, która przypominała ostateczne zwycięstwo Focha w 1918 r. Seria bitew to tu, to tam wybijających w szerokim froncie kolejne wyłomy, zmuszała nieprzyjaciela do odwrotu na całej linii.

Nasza kampania na Zachodzie, chociaż na mniejszą skalę, doprowadziła nas również do granic Niemiec, tak że w końcu stycznia 1945 armie hitlerowskie zostały ściśnięte na własnym terytorium, z wyjątkiem kruchych przyczółków na Węgrzech i w północnych Włoszech. Tutaj, jak już wcześniej opisywano, ofensywa zręcznie prowadzona przez Alexandra, ale pozbawiona dostatecznych sił została zatrzymana. W listopadzie lotnictwo strategiczne i taktyczne rozpoczęło powietrzną ofensywę mającą trwać sześć miesięcy. W jej rezultacie, wskutek zniszczenia stacji transformatorowych na większej części linii prowadzącej przez przełęcz Brenner, nieprzyjaciel był zmuszony do przejścia z trakcji elektrycznej na parową, a na pozostałym obszarze ruch posiłków i zaopatrzenia wroga został w dużej mierze zahamowany. Nie jest możliwe opisanie tu operacji prowadzonych przez sojusznicze lotnictwo taktyczne dzień po dniu. Było ono dowodzone przez generała Cannona, podlegając amerykańskiemu generałowi Eakerowi jako naczelnemu dowódcy sił powietrznych. Dławiąc opór przeciwnika, mimo fatalnej pogody, ogromnie pomogło w jesiennej ofensywie i w

PRZYGOTOWANIA DO NOWEJ KONFERENCJI

pełni zasłużyło na słowa pochwały generała Alexandra zawarte w jego komunikacie:

Nie mógłbym przecenie walorów generała Cannona jako dowódcy i wartości pomocy, jakiej mi zawsze udzielał. Wielkość jego osiągnięć polegała na całkowitym uwolnieniu od zagrożenia atakami sił powietrznych nieprzyjaciela oraz na stałym i bliskim wsparciu, otrzymywanym przez nasze siły lądowe, a uzmysławiały ją długie kolumny zniszczonych pojazdów nieprzyjacielskich, zwalone mosty i unieruchomione linie kolejowe, na które nasze armie stale natykały się w marszu przez terytorium przejętym po nieprzyjacielu.

Mimo to, na całkowite wyzwolenie Włoch trzeba było czekać aż do wiosny.

Tak przedstawiała się sytuacja militarna w wigilię konferencji Wielkiej Trójki.

...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne